Kifoza je čest deformitet kičme koji se najčešće sreće kod dece i klinički se predstavlja povećanjem krivine torakalnog dela kičme prema nazad.
Kada se uočava kifoza kod deteta?
Već od treće, četvrte godine kod slabo fizički aktivne dece, koja su dugo ispred televizora, telefona i tableta, može se uočiti kifotičan stav.
Normalan kičmeni stub ima fiziološku kifozu torakalnog dela, nefiksiranu, 20 do 40 stepeni krivine put nazad. Kifoza se klinički manifestuje torakalnom pogrbljenošću, elevacijom lopatica, povlačenjem ramena ka napred, opuštenom i slabom trbušnom muskulaturom, prednjom inklinacijom karlice (naginjanje dela karlice put napred) i skraćenjem fleksora natkolenice. Nekada je ovo stanje praćeno pojavom bola usled prevelikog opterećenja kičme i slabosti mišića.
Koji su faktori rizika za nastanak kifoze?
Faktori rizika za nastanak kifoze su gojaznost kod dece, redukovane fizičke aktivnosti, loše držanje u ranom detinjstvu.
Kako se leči kifoza kod dece?
Osnovni i najbitniji vid lečenja je primena kineziterapije, zatim primena ortoza kod krivina od oko 50 do 60 stepeni, krajnji stadium je hirurško lečenje kod krivina preko 60 stepeni. Kineziterapijski plan vežbi zavisi od stepena kifoze i njene lokalizacije, uzrasta deteta, stepena korektibilnosti, osnovnog neurološkog pregleda… Potrebno je što ranije započeti lečenje i na taj način sprečiti dalju progresiju nastanka kifoze i nepovoljnih metoda lečenja.
Cilj vežbi za lečenje kifoze je korekcija kifotične krivine, elastično razgibavanje kičme u celini, jačanje mišića leđa, ramenog pojasa i trbušnih mišića, istezanje mišića prednjeg zida grudnog koša i mišića zadnje lože natkolenice, smanjenje prednjeg nagiba karlice i korekcija lumbalne lordoze (povećanje torakalne kifoze posledično dovodi do povećanja lumbalne lordoze).
Pravovremenom dijagnozom kifoze i adekvatnim lečenjem, uz obavezno praćenje (roditelja, pedijatra, vaspitača, medicinskog kadra) sve do završetka skeletnog rasta, moguća je dobra korekcija. U daljem tekstu je navedeno par vežbi za korekciju kifoze.
Posturu možemo da posmatramo kada dete stoji ili sedi ili kada se kreće. Obrazac pravilnog držanja tela, važno je stvarati u ranom uzrastu (do 6. – 7. godine života), kako bi dete imalo pravilan rast i razvoj.
Šta je preporučeno kao prevencija? Koji sportići?
Prevencija u vidu adekvatne fizičke aktivnosti i zdravog načina života je osnova fiziološkog stava. Plivanje je, kao sportić za decu, najbolji izbor za rani razvoj, ali i drugi organizovani sportići za decu, pod nadzorom stručnih trenera.
Vežbe za korekciju kifoze
Vežba broj 1:
Dete sedi sa opruženim nogama, ruke su iza tela sa prepletenim prstima. Cilj vežbe je opružati ruke povlačeći i što više unazad i gore i pripajanjem lopatica uz kičmeni stub.
Vežba broj 2:
Dete sedi sa opruženim nogama, ruke su savijene u laktovima, prsti prepleteni, dlanovi na potiljku. Dete treba da povlači laktove što viže unazad, ne odvajajući dlanove od potiljka, grudni koš isturiti napred.
Vežba broj 3:
Dete leži na stomaku i odiže ruke sa dlanovima prema tlu, pripaja lopatice uz kičmeni stub i odiže glavu licem prema podlozi.
Vežba broj 4:
Dete leži na stomaku, ruke su raširene pored tela, dlanovi okrenuti prema tlu. Cilj vežbe je da dete diže ruke i rameni pojas sa pripajanjem lopatica uz kičmeni stub. Obratiti pažnju da dete odiže glavu u produžetku kičmenog stuba (ne više od zamišljene linije kičmenog stuba).
Vežba broj 5:
Dete zauzima četvoronožni položaj. Dete istovremeno povlači bokove u nazad i ruke isteže u napred, ramena treba da su što bliža podlozi.
